edu4u - ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Το Τμήμα λειτουργεί από το 1985 - 86 και εκπαιδεύει επιστήμονες για να εργαστούν στην εκπαίδευση ως καθηγητές, αλλά και σε άλλες υπηρεσίες: ΥΠΠΟ, Αρχεία, Βιβλιοθήκες, Μουσεία κ.ά.

Πυρήνας των παρεχόμενων σπουδών είναι η Ιστορία, δηλαδή η ιστορική έρευνα και η επιστημονική μεθοδολογία ανάλυσης και ερμηνείας του ιστορικού γίγνεσθαι από την αρχαία έως τη σύγχρονη εποχή, η ανάπτυξη κριτικής σκέψης και η διδακτική της Ιστορίας. Σημαντικό χαρακτηριστικό των προγραμμάτων σπουδών του Τμήματος είναι η διεπιστημονική προσέγγιση του ιστορικού παρελθόντος.

Γιατί να επιλέξει κανείς το Τμήμα Ιστορίας;

• Γιατί είναι ένα εδραιωμένο στον ακαδημαϊκό χώρο πανεπιστημιακό τμήμα με χιλιάδες απο-φοίτους και διεθνώς καταξιωμένο ανθρώπινο δυναμικό.

• Γιατί στην εποχή της εξειδίκευσης και του κατακερματισμού των επιστημών, το Tμήμα Iστο-ρίας παρέχει στους φοιτητές του μια στέρεα γενική επιστημονική κατάρτιση με επίκεντρο την Ιστορία σε ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών αντικειμένων δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο να αποκτήσουν οι φοιτητές παράλληλα με την επιστημονική τους κατάρτιση, σύγχρονη με-θοδολογία και σκέψη καθώς και γλωσσική υποδομή.

• Γιατί οι σπουδές στο Tμήμα Iστορίας, πέραν της δυνατότητας άμεσης επαγγελματικής απο-κατάστασης στον εκπαιδευτικό τομέα, δίνουν όλα τα εφόδια για την περαιτέρω εξειδίκευση σε όλα τα πεδία των ανθρωπιστικών επιστημών από την ψυχολογία έως την λογοτεχνία, και των κοινωνικών επιστημών, από την δημοσιογραφία και την πολιτική έως την οικονομία.

• Γιατί τον Μάιο του 2021 το Τμήμα Ιστορίας πέρασε επιτυχώς τη διαδικασία πιστοποίησης του προπτυχιακού προγράμματος σπουδών από την ΕΘΑΑΕ.

ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ:

8 ΕΞΑΜΗΝΑ

Με την κατάρτιση ενός στιβαρού και συνάμα εκσυγχρονισμένου προγράμματος σπουδών, το τμήμα φιλοδοξεί να δώσει στον νέο επιστήμονα τα απαραίτητα εφόδια για τη μελέτη και επιστημονική και τεκμηριωμένη παρουσίαση και ερμηνεία του ιστρικού γίγνεσθαι, απο την αρχαία ωσ και την σύγχρονη εποχή. Διδάσκεται η Ελληνική Ιστορία σε όλες τις περιόδους της, καθώς και η Ρωμαϊκή, η Δυτική Μεσαιωνική, η Οθωμανική. Καταβάλλεται προσπάθεια να αποκτήσουν οι φοιτητές μια στέρεη γλωσσική - φιλολογική υποδομή, απαραίτητη για την κατανόηση και σωστή ερμηνευτική προσέγγιση των πηγών.

Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά μαθήματα (Υ)

Υ	Αρχαία Ιστορία: Η αρχαϊκή Ελλάδα
Υ	Εισαγωγή στη Ρωμαϊκή Ιστορία
Υ	Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Ι
Υ	Εισαγωγή στη Βυζαντινή Ιστορία
Υ	Μεσαιωνική Ιστορία Ι

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ [Δικαίωμα επιλογής 1 από 2]

ΞΓ	Γερμανικά Ι
ΞΓ	Γαλλικά Ι

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΤΥΧΙΟΥ

ΠΛ	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ Ι

Β΄ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (Υ)

Υ	Μεσαιωνική Ιστορία ΙΙ
Υ	H οθωμανική αυτοκρατορία: θεσμοί και κοινωνία
Υ	Εισαγωγή στην Ιστορία του Νέου Ελληνισμού
Υ	Εισαγωγή στη Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία
Υ	Λατινική Γλώσσα και Γραμματεία

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ [Δικαίωμα επιλογής 1 από 2]

ΞΓ	Γερμανικά ΙΙ
ΞΓ	Γαλλικά ΙΙ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΤΥΧΙΟΥ

ΠΛ	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΙΙ

Γ΄ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (Υ)

Υ		Εισαγωγή στην Προϊστορία
Υ	Λατινική Γλώσσα & Γραμματεία ΙΙ
Υ	Νεότερη Ευρωπαϊκή Ιστορία (ύστερος 15ος έως ύστερος 18ος αιώνας)
Υ		Εισαγωγή στη Νεότερη και Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ [Δικαίωμα επιλογής έως 2]

ΥΕ	Μεσαιωνική Λογοτεχνία της Δυτικής Ευρώπης
ΥΕ	Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης
ΥΕ	Ιστορία της Εκπαίδευσης
ΥΕ	Ιστορική Γεωγραφία Ι
Σ	Δημογραφικά, Στατιστικά και Χαρτο-γραφικά Εργαλεία στην Ιστορία Ι
ΥΕ	Πολιτική Φιλοσοφία
ΥΕ	Ιστορία Διεθνών Σχέσεων, 1890-1991

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ [Δικαίωμα επιλογής 1 από 2]

ΞΓ	Γερμανικά ΙΙΙ
ΞΓ	Γαλλικά ΙΙΙ

Δ΄ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (Υ)

Υ	Αρχαία Ιστορία: Κλασική Ελλάδα
Υ	Ιστορία της Βυζαντινής Παιδείας
Υ	Εισαγωγή στη Νεοελληνική Λογοτεχνία
Υ	Κλασική Αρχαιολογία
Υ	H οθωμανική αυτοκρατορία: θεσμοί και κοινωνία

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ [Δικαίωμα επιλογής έως 2]

ΥΕ	Αρχαίοι πολιτισμοί της Εγγύς Ανατολής και της Αιγύπτου
ΥΕ	Λατινική Γραμματεία Ι
ΥΕ	Ο κόσμος της Αναγέννησης
Σ	Δημογραφικά, Στατιστικά και Χαρτο-γραφικά Εργαλεία στην Ιστορία ΙΙ
Σ	Ιστορική Γεωγραφία ΙΙ
Σ	Εισαγωγή στην ανάλυση ποσοτικών δε-δομένων
ΥΕ	Ιστορία του Ρωμαϊκού κόσμου κατά τους αυτοκρατορικούς χρόνους
ΥΕ	Ιστοριογραφία
ΥΕ	Πρώιμη Βυζαντινή περίοδος
Σ	Κοινωνική Ανθρωπολογία και Ιστορία

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ [Δικαίωμα επιλογής 1 από 2]

ΞΓ	Γερμανικά ΙV
ΞΓ	Γαλλικά ΙV

E΄ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (Υ)

Υ	Ιστορία του Ελληνιστικού Κόσμου
Υ	Οικονομική Ιστορία, 15ος-19ος αιώνας
Υ	Παγκόσμια Ιστορία, 15ος-20ος αι.

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ [Δικαίωμα επιλογής έως 3]

ΥΕ	Φίλιππος Β' & Μέγας Αλέξανδρος: Η πορεία προς την Ανατολή
Σ	Αρχαία Ελληνική Γλώσσα ΙΙΙ
Σ	Πηγές για την Ιστορία της Ελληνιστικής Αθήνας
Σ	Αρχαίος κόσμος και σύγχρονες τεχνολογίες: νοητοί και υλικοί χάρτες
ΥΕ	Η γυναίκα στο Βυζάντιο: Κατασκευές & αναπαραγωγές του κοινωνικού φύλου
ΥΕ	Βυζάντιο και Περσία
ΥΕ	Δυτικές Κυριαρχίες στην Αν. Μεσόγειο
Σ	Η Οθωμανική Κωνσταντινούπολη
ΥΕ	Νεότερη & σύγχρονη κοινωνική θεωρία
ΥΕ	Νέα Ελληνική Λογοτεχνία: Επτανησιακή Σχολή
ΥΕ	Κωνσταντινούπολη: Η Ιστορία μιας με-σαιωνικής πρωτεύουσας

ΣΤ΄ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (Υ)

Υ	Ιστορία της Ύστερης Αρχαιότητας
Υ	Ιστορία της Τέχνης: από την Αναγέν-νηση ως τον 20ο αιώνα
Υ	Αρχαία Ελληνική Γλώσσα ΙΙ
Υ	Κλασική Αρχαιολογία

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ [Δικαίωμα επιλογής έως 3]

Σ	Αρχαίοι λαοί της Μεσογείου: Η αρχαιο-λογία του Μεσογειακού χώρου
ΥΕ	Πόλεμος και κοινωνία στην Κλασική Ελλάδα
Σ	Το Βασίλειο της Μακεδονίας, οι πόλεις-κράτη και οι Συμπολιτείες (τέλος 4ου αι. π.Χ. – 167 π.Χ.)
ΥΕ	Λατινική Γραμματεία ΙΙ
ΥΕ	Ιστορία της Τέχνης Ι
Σ	Ειδικά θέματα ιστορίας της φιλοσοφίας: πάθη & πολιτική στη νεότερη φιλοσοφία
Σ	Ιστορία και Θεωρία
Σ	Παιδαγωγικά ΙΙ
ΥΕ	Βυζαντινή Ιατρική (4ος-11ος αιώνας)
ΥΕ	Νεοελληνική Ποίηση
Σ	Ελληνικές Μεταναστευτικές κοινότητες στη Βόρειο και στη Νότιο Αμερική
ΥΕ	Ευρωπαϊκή Οικονομική Ιστορία μετά το 1945
ΥΕ	Η Ελλάδα στο Διεθνές Σύστημα, 1923-1995

Ζ΄ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (Υ)

Υ	Ιστορική Δημογραφία Ι
Υ	Παιδαγωγικά Ι
Υ	Παγκόσμια Ιστορία, 15ος-20ος αι.

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ [Δικαίωμα επιλογής έως 4]

Σ	Εθνοαρχαιολογία ΙΙ: Από τον Χώρο στον Τόπο (Η Εθνοαρχαιολογία του Ιστορι-κού Τοπίου)
ΥΕ	Ιστορία της ανάγνωσης κατά τους νεό-τερους χρόνους
Σ	H τελειοποίηση του ανθρώπου: ευρωπαϊκός Ουμανισμός, 1300-1600
ΥΕ	Κράτος και κοινωνία στη μετεπαναστατική Ελλάδα (1833-1862)
Σ	Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ευρώπης: από τον Α΄ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
Σ	Σεμινάριο στη Παγκόσμια Περιβαλλοντική Ιστορία
ΥΕ	Κοινωνική Ιστορία της Λατινικής Αμερικής
Σ	Θέματα σύγχρονης Ελληνικής Οικονομικής Ιστορίας
Σ	Ελληνική επιγραφική με έμφαση στη με-λέτη των επιγραφών της ρωμαϊκής πε-ριόδου και της ύστερης αρχαιότητας
ΥΕ	Νεοελληνική Πεζογραφία
Σ	Ιστορία της Τέχνης ΙΙ
Σ	Βυζαντινή Ιστορία: Ο έβδομος αιώνας

Η΄ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (Υ)

Υ	Διδακτική: Θεωρία και Πράξη της διδα-σκαλίας
Υ	Φιλοσοφία της Ιστορίας

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ [Δικαίωμα επιλογής έως 4]

Σ	Οι γυναίκες των ελληνιστικών Βασιλι-κών αυλών κατά τους ελληνιστικούς χρόνους
Σ	Συνέχειες και Ασυνέχειες στο Χώρο, ΙΙ: η αρχαιολογία της Αγροτικής και Βιοτε-χνικής παραγωγής
ΥΕ	Αρχαία Ελληνική γλώσσα IV: Ιστορία του Γλωσσικού Ζητήματος από τον Αττικισμό στην επίσημη καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας
Σ	Η εξέλιξη του κράτους, 1500-1700: Θεωρίες και πραγματικότητα
Σ	Κοινωνική Θεωρία και Ιστορία: Εθνική Ιδεολογία και ελληνική ιστοριογραφία (19ος - 20ος αιώνας)
Σ	Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλά-δας: Από τη δικτατορία της 4ης Αυγού-στου στη Δικτατορία της 21ης Απριλίου (1936-1974)
Σ	Ιστορία του Χρήματος και της Πίστης
Σ	Ιστορική Δημογραφία ΙΙ
Σ	Κοινωνία και Ταυτότητες στις ΗΠΑ
ΥΕ	Η Ευρώπη του Ψυχρού πολέμου, 1945-1991

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

1. Ιστορία και Τεκμηρίωση σε σύγχρονα ζητήματα

2. Ιστορία της πόλης και κτιριοδομίας μετά το 16ο αιώνα

3. Μεθοδολογία κριτικής και έκδοσης των ιστορικών πηγών.

Το τμήμα Ιστορίας έχει συνάψει συμφωνίες με δύο γαλλικά Πανεπιστήμια με αντικείμενο την προώθηση της διδασκαλίας και της έρευνας σε συγκεκριμένους τομείς της επιστήμης.Η σύνδεση με τα παραπάνω γίνεται στα πλαίσια του κοινοτικού προγράμματος ΣΩΚΡΑΤΗΣ/ΕΡΑΣΜΟΣ.

Από το Ακαδ. Έτος 1998-99 λειτουργούν επιπλέον δύο Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών στα πλαίσια του ΕΠΕΑΕΚ: “Βαλκανικές Κοινωνίες. Ιστορία και τεκμηρίωση σε σύγχρονα ζητήματα” με υπεύθυνο τον καθ. Πέτρο Πιζάνια, και “Ιστορία της πόλης και της κτιριοδομίας μετά τον 16ο αι.”, με υπεύθυνο τον καθ. Δημήτρη Τσουγκαράκη.

ΤΥΠΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ - ΑΠΑΧΟΛΗΣΗ

Ως φιλόλογοι καθηγητές στη ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗ) για τη διδασκαλία κυρίως - αλλά όχι μόνο - ιστορικών μαθημάτων, μπορούν να εργαστούν οι απόφοιτοι του Τμήματος. Λύση αποτελεί και η απασχόληση σε φροντιστήρια μέχρι το διορισμό στη Μέση Εκπαίδευση. Για το διορισμό τους ισχύει ότι και για τους μαθηματικούς.

Σύμφωνα με τη Μελέτη για την Αγορά Εργασίας Ιστορικών, οι απόφοιτοι του Τμήματος Ιστορίας, ειδικευμένοι ιστορικοί, μπορούν επίσης να απασχοληθούν στους ακόλουθους τομείς:

• ως ερευνητές σε Ερευνητικά Κέντρα και Πανεπιστημιακά Ιδρύματα,

• ως ερευνητές σε Εταιρείες/Ιδρύματα Ιστορίας, Γραμμάτων και Πολιτισμού,

• ως καθηγητές σε διάφορες δημόσιες και ιδιωτικές σχολές (Ι.Ε.Κ., Κ.Ε.Κ., Σχολές του Ο.Α.Ε.Δ., Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων, Σχολές Ενόπλων Δυνάμεων, Σχολή Αστυνομίας, κ.ά.),

• ως σύμβουλοι σε Δημόσιες Υπηρεσίες, Περιφέρειες και Νομαρχίες και άλλους οργανισμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,

• σε βιβλιοθήκες και αρχεία, σε εφημερίδες, περιοδικά και εκδοτικούς οργανισμούς,

• σε μουσεία, πινακοθήκες και ιδιωτικές γκαλερί,

• στο Υπουργείο Πολιτισμού,

• ως σύμβουλοι σε διάφορα υπουργεία,

• ως υπάλληλοι - στελέχη στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης,

• ως στελέχη στο Διπλωματικό Σώμα.



Πληροφορίες...

Προοπτικές Αντιστοίχου Επαγγέλματος

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ

Αξιολογείστε το αντίστοιχο επάγγελμα

Ειδικά μαθήματα

(Δεν απαιτεί ειδικά μαθήματα)

Βάση Τμήματος

11268 μόρια

Αξιολογείστε το Τμήμα

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ: Ιστορικός

Ορισμός: Οι Ιστορικοί, μελετούν διαχρονικά όλα τα σημαντικά γεγονότα και προσπαθούν να ερμηνεύσουν το ρόλο και τη συμβολή τους στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου και των κοινωνιών που δημιουργεί.

Περιγραφή: Το αντικείμενο της ιστορίας και της ιστορικής έρευνας γενικότερα, αφορά άμεσα τον άνθρωπο ως πολίτη, καθώς αναφέρεται στη ζωή και στις πράξεις του σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Ο ιστορικός έχει ως σκοπό να καταγράφει, να περιγράφει, να ερμηνεύει τα ιστορικά γεγονότα και να ανακαλύπτει τους ιστορικούς δεσμούς που αναδεικνύονται μεταξύ παρόντος και παρελθόντος. Στην επιστήμη της ιστοριογραφίας βέβαια, υπάρχουν διαφορετικές σχολές σκέψης ή μεθοδολογίες και οι ειδικοί προβληματίζονται αν ο ιστορικός θα πρέπει να ασχολείται απλά με την έγκυρη και αξιόπιστη καταγραφή των ιστορικών γεγονότων, ή και με την ερμηνεία τους.

Εκπαίδευση: Για να ακολουθήσει κάποιος το επάγγελμα του ιστορικού, χρειάζεται πτυχίο Φιλοσοφικής Σχολής από τα τμήματα Ιστορίας-Αρχαιολογίας ή Ιστορίας-Εθνολογίας ή Μεθοδολογίας Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης ή Ιστορίας-Αρχαιολογίας-Λαογραφίας.

Μεταπτυχιακές σπουδές επιπέδου διδακτορικού, απαιτούνται για όσους επιθυμούν να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα (πανεπιστημιακού ή ερευνητή). Οι Ερευνητές-Ιστορικοί, απασχολούνται συνήθως με σχέση εξαρτημένης εργασίας και σπάνια εργάζονται ως συγγραφείς και ελεύθεροι επαγγελματίες.

Δεξιότητες: Η αγάπη για το διάβασμα, η δημιουργική σκέψη, το ανοιχτό μυαλό, καθώς και η ερευνητική διάθεση, συνιστούν βασικά προσωπικά χαρακτηριστικά για τον επιστήμονα Ιστορικό.

Ο κύριος ρόλος του Ιστορικού, συνίσταται στο να μπορέσει να αντιληφθεί αυτό που πραγματικά συνέβη στο παρελθόν και να είναι αμερόληπτος στην αποτύπωση των γεγονότων. Από τη στιγμή που ασχολείται με την ιστοριογραφία και την έρευνα, είναι απαραίτητο να γνωρίζει τις αντίστοιχες μεθόδους και στις δύο περιπτώσεις. Οφείλει να είναι αφοσιωμένος στην αναζήτηση της αλήθειας, να αποφεύγει τις διαδόσεις και τις διαστρεβλώσεις των γεγονότων, να δείχνει αντικειμενικότητα και να εξετάζει όλες τις ιστορικές πηγές.

Είναι επίσης απαραίτητο, ο επιστήμονας Ιστορικός να μελετά τα έργα και τις μεθόδους των παλαιότερων Ιστοριογράφων, ώστε να χρησιμοποιεί το παρελθόν ως το "κλειδί" για την κατανόηση του παρόντος. Η γνώση της θεωρίας και των προσεγγίσεων των συγγενών ανθρωπιστικών επιστημών, όπως της αρχαιολογίας, της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας ή της εθνογραφίας μπορεί να εμπλουτίσει ποιοτικά το επιστημονικό του έργο.

Μέλλον: Η ζήτηση για ιστορικούς ερευνητές σε ινστιτούτα και οργανισμούς είναι περιορισμένη, ενώ ελάχιστοι μπορούν να ασκήσουν ελεύθερο επάγγελμα. Από την άλλη πλευρά υπάρχει πληθώρα πτυχιούχων τμημάτων ιστορίας. Έτσι, το επάγγελμα αυτό παρουσιάζει αρνητικό ισοζύγιο στην αγορά εργασίας.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Οι απόφοιτοι του τμήματος Ιστορίας έχουν τη δυνατότητα να εργασθούν ως καθηγητές στη Μέση Εκπαίδευση ή, αφού ακολουθήσουν ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα και ως ιστορικοί μελετητές. Οι απόφοιτοι του Ιονίου Πανεπιστημίου και του τμήματος Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης μπορούν να εργασθούν ως καθηγητές στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση και ως ερευνητές σε βιβλιοθήκες, οργανισμούς, κέντρα μελετών και μορφωτικά ιδρύματα.

Οι πτυχιούχοι του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας-Λαογραφίας, μπορούν να εργαστούν και ως εθνολόγοι. Ορισμένοι εργάζονται ως επιμελητές ιστορικών μελετών και εκδόσεων.

Επαγγελματικές συνθήκες: Ο Ιστορικός, εργάζεται συνήθως σε γραφεία ή βιβλιοθήκες και σπάνια έχει συγκεκριμένο ωράριο, αφού ασχολείται με τη μελέτη και την έρευνα. Επίσης, ως ερευνητής, μπορεί να ταξιδεύει για την αξιοποίηση αρχείων και άλλων πρωτογενών πηγών πληροφόρησης γύρω από τα ιστορικά γεγονότα. Ως καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ακολουθεί το ωράριο των εκπαιδευτικών. Οι καθηγητές ιστορίας στο πανεπιστήμιο, αφιερώνουν χρόνο τόσο στη διδασκαλία, όσο και στην εξειδικευμένη έρευνα ή στη συγγραφή διαφόρων μελετών και βιβλίων.

Γενικά σχόλια: Το ταξίδι μέσα στο χρόνο, η αναζήτηση της αλήθειας και της ιστορίας μέσα στα βάθη των αιώνων, οι αρχαίοι πολιτισμοί, οι άνθρωποι και τα επιτεύγματά τους, τα σημαντικά γεγονότα του πλανήτη μας, η σύγκριση του χθες και του σήμερα, συναρπάζουν τον Ιστορικό-Μελετητή και τον καθιστούν σαν ένα σημαντικό φορέα άντλησης πληροφοριών, αρωγό μας στην προσπάθεια κατανόησης και ερμηνείας της κοινωνίας και του κόσμου μέσα στο χρόνο.

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ

Ο ιστορικός δουλεύει πάνω σε πραγματικά γεγονότα, προσπαθώντας να ανακαλύψει τι και πως έγιναν και ερευνά τα αίτια και τ αποτελέσματα τους. Καταγράφει και μελετά πολιτικά, πολεμικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά γεγονότα. Εξετάζει τη δράση του ανθρώπου στο χώρο και το χρόνο, όπως επίσης και τα διάφορα δημιουργήματα του. Οι πληροφορίες που μας παρέχει ο ιστορικός είναι σημαντικές γιατί καθορίζουν το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων.

Ο ιστορικός στην ερευνά του ψάχνει τις πηγές του σε διάφορα κρατικά έγγραφα, σε αρχεία, στα απομνημονεύματα διαφόρων προσωπικοτήτων, στις βιογραφίες της εποχής και σε οποιοδήποτε γραπτό μνημείο. Συνεργάζεται και με επιστήμονες άλλων ειδικοτήτων όπως ο αρχαιολόγος, ο φιλόλογος, ο οικονομολόγος κ.ά. Εργάζεται σε συνθήκες γραφείου και περνά τον περισσότερο καιρό του σε βιβλιοθήκες και κρατικά αρχεία αναζητώντας και μελετώντας κείμενα της εποχής που ερευνά.

Πρέπει να διαθέτει ερευνητικό πνεύμα, να είναι μεθοδικός και σχολαστικός καινά έχει υπομονή και επιμονή. Επίσης, πρέπει να έχει διάθεση για μελέτη και αναζήτηση στοιχείων που θα φωτίσουν τα ιστορικά γεγονότα και θα αναπαραστήσουν εποχές και πολιτισμούς.

ΠΗΓΗ ΝΕΣΤΩΡ

Επάγγελμα: ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Η μελέτη του ανθρώπου, ως μέλους, μιας συγκεκριμένης και οργανωμένης κοινωνίας και οι δραστηριότητές του σε όλους τους τομείς (κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό) αποτελούν το αντικείμενο έρευνας του ιστορικού. Πιο απλά, η επιστήμη της Ιστορίας εξετάζει τη δράση του ανθρώπου στο χώρο και το χρόνο, όπως επίσης και τα διάφορα δημιουργήματά του.

Οι πληροφορίες που μας παρέχει η έρευνα του ιστορικού και η ερμηνεία του παρελθόντος είναι σημαντικές, γιατί καθορίζουν το παρόν και το μέλλον του ανθρώπου. Επομένως, είναι απαραίτητη η απόκτηση ιστορικής συνείδησης για την εξέλιξη και την πρόοδο. Ο ιστορικός προσπαθεί να ερμηνεύσει τα ιστορικά φαινόμενα και να γνωρίσει καλύτερα την εποχή που μελετά μέσα από κείμενα, γραπτά μνημεία κ.λπ. Στην ολοκλήρωση του έργου του βοηθούν και άλλοι επιστήμονες οι οποίοι προσφέρουν στοιχεία χρήσιμα για τη μελέτη μιας εποχής, όπως ο αρχαιολόγος, ο γεωγράφος κ.ά.

Συνθήκες Εργασίας: Αν και εργάζεται σε συνθήκες γραφείου, συχνά είναι υποχρεωμένος να αναζητά στοιχεία από πηγές, αρχεία και βιβλιοθήκες, συνήθως ανοργάνωτες και σε χώρους με ατμόσφαιρα αποπνικτική, στην οποία πρέπει να παραμένει για αρκετές ώρες. Ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης απολαμβάνει τις ίδιες συνθήκες με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς.

Ιδιαίτερα Προσωπικά Χαρακτηριστικά και Ικανότητες: Πρέπει να διαθέτει ερευνητικό πνεύμα και δημιουργική φαντασία για να μπορεί να ζωντανεύει και να αναπαριστά μέσα από τις ιστορικές πηγές και τα κείμενα εποχές και πολιτισμούς. Πρέπει επίσης να έχει πολύ καλή μνήμη, υπομονή και επιμονή. Να έχει διάθεση για μελέτη και αναζήτηση στοιχείων που θα φωτίσουν τα ιστορικά γεγονότα και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβησαν.

Σπουδές: Σπουδές παρέχονται στα Τμήματα Ιστορίας και Αρχαιολογίας των Πανεπιστημίων Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων, Ρεθύμνου και Κύπρου, στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (παράρτημα Βόλος), στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Πανεπιστημίου Θράκης (Κομοτηνή) καθώς και στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Καλαμάτα).

Η φοίτηση στα παραπάνω τμήματα διαρκεί οχτώ εξάμηνα και οι πτυχιούχοι των τμημάτων αυτών μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε μεταπτυχιακό επίπεδο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Σπουδές στην Ιστορία παρέχονται επίσης σε Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών και σε συνεργαζόμενα με αυτά πανεπιστήμια του εξωτερικού, με την προϋπόθεση ότι οι παρεχόμενοι τίτλοι σπουδών αναγνωρίζονται από τον ΔΟΑΤΑΠ και το ΣΑΕΙΤΤΕ ως ισότιμοι και αντίστοιχοι των ελληνικών, με σκοπό την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών και επαγγελματικών δικαιωμάτων και προσόντων.

Επαγγελματικά Δικαιώματα: Τα επαγγελματικά δικαιώματα του Ιστορικού είναι τα αντίστοιχα του εργασιακού τους περιβάλλοντος και καθεστώτος. Όταν εργάζεται σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Δημόσιας Εκπαίδευσης, τα επαγγελματικά τους δικαιώματα προβλέπονται από τον Ν. 1566/1985, άρθρο 14 (ΦΕΚ 167/τ. Α/1985), τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα και τον Διαρκή Εκπαιδευτικό Κώδικα. Όταν εργάζεται στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, τα επαγγελματικά του δικαιώματα προβλέπονται, εκτός από τον Ν. 1566/1985, άρθρο 14 (ΦΕΚ 167/τ. Α/1985), και από τις συμβάσεις εργασίας μεταξύ εργοδοτών και Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας

Τομείς Απασχόλησης και Προοπτικές Αγοράς Εργασίας: Μπορεί να εργαστεί ως ιστορικός μελετητής ακολουθώντας και μεταπτυχιακό πρόγραμμα, ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, ως ερευνητής σε βιβλιοθήκες, οργανισμούς, κέντρα μελετών, μορφωτικά ιδρύματα, αρχεία, μουσεία, πινακοθήκες κ.λπ. Το ισοζύγιο του επαγγέλματος είναι αρνητικό, γιατί δεν έχουν αναπτυχθεί, τουλάχιστον ως σήμερα, οι συναφείς τομείς ? με εξαίρεση την Αρχαιολογία.

Πηγές Πληροφόρησης: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών: Πανεπιστημιούπολη, 157 84 Ζωγράφου, τηλ.: 210/7277313-4, 210/7277432, http://archaeology. arch.uoa.gr. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης: Πανεπιστημιούπολη, 54006 Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310/997278, http://rotonda.hist.auth.gr. Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Καλαμάτα), Τμήμα Iστορίας Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών : Παλαιό Στρατόπεδο, 24100 Καλαμάτα, τηλ.: 27210-65115-7, φαξ: 27210 65112, e-mail: hamcc-secr@uop.gr Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων: Δόμπολη 30, 45110 Ιωάννινα, τηλ.: 26510/97232.http://www.uoi.gr/profile_gr.html. Πανεπιστήμιο Κρήτης: Περιβόλια Ρεθύμνου, 74100 Ρέθυμνο, τηλ.: 28310/24070 και 54015, http://www.uch.gr. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας: τέρμα Αργοναυτών και Φιλελλήνων, 38221 Βόλος, τηλ.: 24210/74781 και 74794, http://www.ha.auth.gr/gr. Ιόνιο Πανεπιστήμιο: Ι. Θεοτόκη 72, 49100 Κέρκυρα, τηλ.: 26610/35147, 35149, http://www.uion.edu.gr/history/index.html Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης: Πανεπιστημιούπολη, 69100 Κομοτηνή, τηλ.: 25310/32707, http://www.he.duth.gr Πανεπιστήμιο Κύπρου: Τ.Θ. 20537, Τ.Κ. 1678 Λευκωσία, τηλ.: 00357-22894000, φαξ: 00357-22894463, htpp://www.ucy.ac.cy Π.Ε.Ι.Ι.Ε.Κ.: Στουρνάρη 53, 104 32 Αθήνα, τηλ.: 210/5225565, fax: 210/5228966. ΔΟΑΤΑΠ - Αθήνας (Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρηρης), Αγ. Κωνσταντίνου 54, ΤΚ. 10437, τηλ. κέντρο: 210-5281000, fax: 210-5239525, 210-5239679, e-mail: information@doatap.gr ΔΟΑΤΑΠ - Θεσσαλονίκης (Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρηρης),Υπ. Μακεδονίας Θράκης - Διοικητήριο, ΤΚ. 54123, τηλ.: 2310-379371-2, fax: 2310-379374, e-mail: thessaloniki@doatap.gr. ΣΑΕΙΤΤΕ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης), Αθήνα Πανεπιστημίου 67 (5ος όροφος), Τ.Κ. 105 64, τηλ: 210-3243923, fax: 210-3316651, http://www.srpq.gr, e-mail: srpq@otenet.gr.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

Επάγγελμα: ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΟΑΡΑΒΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Η έρευνα, η μελέτη και η ανάλυση της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής αλληλεπίδρασης Ελλήνων και Αράβων αποτελεί το κύριο αντικείμενο της εργασίας του.

Πιο συγκεκριμένα, ο ιστορικός ελληνοαραβικών σπουδών μελετά την ιστορία των Αράβων από την προϊσλαμική περίοδο, τις αραβικές κατακτήσεις, τη δημιουργία της Ισλαμικής Αυτοκρατορίας καθώς και την κοινωνική, οικονομική και πολιτική οργάνωση των αραβικών φυλών σε διάφορες ιστορικές περιόδους.

Ιδιαίτερο αντικείμενο έρευνάς του αποτελούν θέματα όπως η γένεση του Ισλάμ και η δράση του Προφήτη Μωάμεθ, η δυναστεία των Ομαγιαδών χαλίφηδων (661-750 ΅.Χ), η αββασιδική επανάσταση, η δυναστεία των Aββασιδών και η διάσπαση του χαλιφάτου (750 έως τα μέσα του 11ου αι. ΅.X.).

Ακόμη, ερευνά τους τρόπους και τις πηγές μετάδοσης της ελληνικής διανόησης στον αραβικό πολιτισμό καθώς και τις προϋποθέσεις και τους παράγοντες που ευνόησαν την ενασχόληση των Αράβων με τις μεταφράσεις έργων της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και επιστήμης, ιδιαίτερα από τον 8ο έως και τον 10ο αιώνα μ.Χ.

Επίσης, ο ιστορικός ελληνοαραβικών σπουδών ερευνά την τεχνική, τη σημασία και την επίδραση των μεταφράσεων των έργων της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας στη διαμόρφωση της αραβόφωνης διανόησης.

Τέλος, για να γνωρίσει καλύτερα τον ελληνοαραβικό πολιτισμό που μελετά συνεργάζεται με άλλους επιστήμονες (ιστορικούς ερευνητές, αρχαιολόγους, κοινωνιολόγους κ.ά.), οι οποίοι προσφέρουν χρήσιμα στοιχεία για τη διευκόλυνση του έργου του.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

Επάγγελμα: ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Η μελέτη και η έρευνα του τρόπου τεκμηρίωσης, της κριτικής και της έκδοσης γραπτών πηγών (έγγραφα, κείμενα, επιγραφές, παλαιότυπα κ.ά.), διάφορων ιστορικών περιόδων αποτελεί το κύριο αντικείμενο της εργασίας του.

Πιο συγκεκριμένα, ο ιστορικός με ειδίκευση στη μεθοδολογία κριτικής και έκδοσης των ιστορικών πηγών ασχολείται με την κριτική και τον έλεγχο της αξιοπιστίας των διάφορων πηγών προκειμένου να φωτίσει με τον πιο αντικειμενικό τρόπο την ιστορική περίοδο που μελετά.

Όλες οι γραπτές πηγές δεν έχουν την ίδια αξία και η αξιοπιστία τους εξαρτάται από την προσωπικότητα του συγγραφέα, το χαρακτήρα της συγγραφής, τη χρονική απόσταση από το γεγονός που ιστορείται κ.ά.Για το σκοπό αυτό, ο συγκεκριμένος επιστήμονας πρέπει να αξιοποιεί τις πληροφορίες που συλλέγει από το ανεξάντλητο αποθεματικό των γραπτών πηγών, αφού τις αντιπαραβάλει με άλλες για να ελέγχει την αυθεντικότητα και την αποδεικτική τους ιστορική αξία. Για παράδειγμα, για τη μελέτη της Επανάστασης του 1821 αξιοποιεί τις διαφορετικές κατηγορίες πηγών (συνθετικές εργασίες, έγγραφα, χειρόγραφα κ.ά.), που ιστορούν τα γεγονότα και δίνουν χρήσιμες πληροφορίες για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, για τις ιδέες των πολιτικών προσώπων, για τις προστριβές και τις διαφορές αντιλήψεων εκείνης της εποχής κ.ά.

Ακόμη, για τη σύνθεση ενός ιστορικού θέματος αξιοποιεί τις τεχνικές των βοηθητικών επιστημών της ιστορίας (αρχαιολογία, διπλωματική, φιλολογία, γλωσσολογία κ.ά.), που «εργάζονται» για την τεκμηρίωση του συγκεκριμένου θέματος. Τέλος, ασχολείται με τους τρόπους έκδοσης και επανέκδοσης χειρογράφων, εγγράφων και παλαιοτύπων προκειμένου να αξιοποιούνται με ορθό και επιστημονικό τρόπο από την ιστορική έρευνα.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

Επάγγελμα: ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΤΗΣ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Αντικείμενο της εργασίας του είναι η έρευνα, η μελέτη, η οργάνωση, η συλλογή, η περιγραφή, η παραγωγή, η διαχείριση, η κριτική και η αξιολόγηση τεκμηρίων (αρχεία, επιγραφές κ.ά.), ιστορικού ενδιαφέροντος, από διάφορες χρονικές περιόδους.

Πιο συγκεκριμένα, ο ιστορικός τεκμηριωτής παρακολουθεί συστηματικά, καταγράφει και συγκεντρώνει ιστορικό υλικό προκειμένου να αξιοποιείται στη συνέχεια με ορθό και επιστημονικό τρόπο από την ιστορική έρευνα. Παράλληλα, αξιολογώντας τις πληροφορίες που συλλέγει από το αποθεματικό των ιστορικών πηγών διερευνά τρόπους τεκμηρίωσης και κριτικής των πηγών αυτών έτσι ώστε να βοηθά τους ιστορικούς να ερμηνεύουν αντικειμενικά τα διάφορα ιστορικά γεγονότα που τους ενδιαφέρουν.

Ακόμη, ασχολείται με την παραγωγή εκπαιδευτικού, εποπτικού και βοηθητικού υλικού για τη στήριξη και προαγωγή της έρευνας, διδασκαλίας και επιστημονικής ενημέρωσης. Επίσης, παρακολουθεί τις εξελίξεις της μεθοδολογίας και τεχνολογίας της τεκμηρίωσης γραπτών πηγών και συνεργάζεται με διάφορους φορείς που παράγουν ή διαχειρίζονται ιστορικό και πολιτιστικό υλικό.

Επιπλέον, για να ερμηνεύει αντικειμενικά τα ιστορικά γεγονότα που μελετά συγκροτεί και τηρεί διάφορα είδη αρχείων,όπως αρχείο επιγραφικών τεκμηρίων, ψηφιακό αρχείο κειμένων ιστορικού ενδιαφέροντος, αρχείο φωτογραφικών τεκμηρίων αρχαιολογικού και λαογραφικού ενδιαφέροντος, αρχείο προφορικής ιστορίας κ.ά. Τέλος, ασχολείται με την ψηφιοποίηση του ιστορικού υλικού που κρίνεται απαραίτητο να αποθηκευτεί σε ψηφιακή μορφή και συνεργάζεται με άλλους επιστήμονες (αρχαιολόγους, γεωγράφους, κοινωνιολόγους κ.ά.) για τη διευκόλυνση του έργου του.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

Επάγγελμα: ΕΘΝΟΛΟΓΟΣ-ΛΑΟΓΡΑΦΟΣ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Το αντικείμενο επαγγελματικής ενασχόλησης του λαογράφου-εθνογράφου, είναι η μελέτη του κοινωνικού παρελθόντος και παρόντος ή των κοινωνικών εκδηλώσεων ενός λαού ή έθνους, που συνδέονται με την παράδοση και τον πολιτισμό του.

Ειδικότερα, ο λαογράφος-εθνογράφος είναι ο κοινωνικός επιστήμονας, που μελετά, ερευνά και εξετάζει τον τρόπο ζωής ενός λαού ή έθνους, σε όλες τις αυθόρμητες ή παραδοσιακές εκδηλώσεις του, τα λαϊκά πολιτισμικά στοιχεία, τις παραδόσεις και τις δοξασίες, την κουλτούρα, τα ήθη, τα έθιμα, τις συνήθειες ή νοοτροπίες και τα μνημεία λόγου και τέχνης του λαού που διερευνά.

Η μεθοδολογία συγκέντρωσης και επεξεργασίας των στοιχείων που χρησιμοποιεί ένας λαογράφος, είναι η συνέντευξη με άτομα, του προς έρευνα πληθυσμού, η προσωπική παρατήρηση, η βιβλιογραφική έρευνα, οι επιτόπιες και άλλου είδους έρευνες. Το έργο του λαογράφου είναι πολύ σημαντικό για κάθε κοινωνία, δεδομένου ότι αυτός καταγράφει, μελετά και διασώζει την πολιτιστική κληρονομιά και τις παραδόσεις κάθε λαού.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

Επάγγελμα: ΕΙΔΙΚΟΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Αντικείμενο της εργασίας του είναι η μελέτη διαφόρων μορφών αρχαίας ελληνικής τέχνης, η διερεύνηση των προϋποθέσεων για την ανάπτυξη της τέχνης και η εξέταση της πορείας των κυριότερων δημιουργών κατά τη διάρκεια των αρχαϊκών και των κλασικών χρόνων.

Ειδικότερα, ασχολείται με την ορολογία, τους ρυθμούς της ελληνικής αρχιτεκτονικής, τα υλικά δομής, τα εργαλεία καθώς και το σχεδιασμό και την οργάνωση ενός οικοδομικού έργου, δίνοντας έμφαση στα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής.

Επίσης, παρακολουθεί την εξέλιξη της μορφής των έργων της ολόγλυφης πλαστικής, μελετά γλυπτά και επιτύμβιες στήλες, εξετάζει την τεχνική κατασκευής τους και αναδεικνύει τη σημασία τους ως μνημείων και ως έργων τέχνης για την ανασύνθεση και την ερμηνεία του παρελθόντος.

Επιχειρεί, ακόμη, την προσέγγιση της αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής μέσα από τα λιγοστά πρωτότυπα έργα, τις αγγειογραφικές παραστάσεις και τις φιλολογικές μαρτυρίες, με στόχο την ανίχνευση της εξέλιξης στις μεθόδους, τις τεχνικές και τους τρόπους που χρησιμοποίησαν οι ζωγράφοι της ελληνικής αρχαιότητας προκειμένου να απεικονίσουν τις ανθρώπινες και ζωικές μορφές, να τις συνθέσουν μεταξύ τους σε αφηγηματικές παραστάσεις, να τις εντάξουν στο χώρο και να αποδώσουν τα τοπιογραφικά στοιχεία.

Μέσα, λοιπόν, από τη συγκριτική μελέτη και ανάλυση σημαντικών έργων της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της αρχιτεκτονικής επιχειρεί να παρατηρήσει, να καταγράψει και να ερμηνεύσει το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο εκείνης της περιόδου, να προσδιορίσει τις εννοιολογικές δομές της σύλληψης του έργου τέχνης και να περιγράψει τις αισθητικές, κοινωνικές, γνωσιολογικές και πολιτικές διαδικασίες παραγωγής.

Ο ειδικός αρχαίας ελληνικής τέχνης μπορεί να ασχοληθεί με ερευνητικό έργο ή να αναλάβει την οργάνωση εκθέσεων έργων τέχνης, εικαστικών εκδηλώσεων με πλούσιο αρχειακό υλικό, χειρόγραφα, βιβλία, φωτογραφίες ή να συντάξει καταλόγους και συλλογές για λογαριασμό μουσείων, γκαλερί, ιδρυμάτων, ινστιτούτων.

Ακόμη, είναι δυνατόν να επιμελείται και να συντάσσει κείμενα και άρθρα για την αισθητική, τη φιλοσοφία και την ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης σε διεθνή εικαστικά περιοδικά, να γράφει μονογραφίες καλλιτεχνών, να κάνει ομιλίες και να δίνει διαλέξεις σε μουσεία και σε πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο.

Επίσης, οφείλει να μελετά τη βιβλιογραφία, να ενημερώνεται ανάλογα με τον τομέα ενδιαφέροντός του, να ερευνά και να συλλέγει πληροφοριακό υλικό για την πολύπλευρη εξέταση του θέματός του μέσα από βιβλιοθήκες και αρχεία υπηρεσιών, οργανισμών, μουσείων.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

Επάγγελμα: ΕΙΔΙΚΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Αντικείμενο της εργασίας του είναι η μελέτη της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής, της μνημειακής γλυπτικής, της ζωγραφικής (τοιχογραφίες - ψηφιδωτά, εικονογραφημένα χειρόγραφα) και της μικροτεχνίας (ελεφαντοστά, σμάλτα, στεατίτες, έργα μεταλλοτεχνίας), κατά τη διάρκεια της βυζαντινής, μεσοβυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου.

Ακόμη, μελετά τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της τέχνης και εξετάζει την πορεία των κυριότερων δημιουργών της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου. Επίσης, διερευνά τους παράγοντες διαμόρφωσης και εξέλιξης των καλλιτεχνικών μεθόδων, τεχνικών και μοτίβων μέσα από την κριτική αναζήτηση και μελέτη πτυχών του πολιτισμού και της κοινωνίας του Βυζαντίου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ενασχόληση με τον προσδιορισμό και την εξέταση των κυριοτέρων τύπων που επιβιώνουν στην τέχνη της ύστερης βυζαντινής περιόδου με τις παραλλαγές τους καθώς και των νέων τύπων που εμφανίζονται κατά τον 13ο αιώνα.

Ο ειδικός βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης μπορεί επίσης να ασχοληθεί με ερευνητικό έργο ή να αναλάβει την οργάνωση εκθέσεων έργων τέχνης, εικαστικών εκδηλώσεων με πλούσιο αρχειακό υλικό, χειρόγραφα, βιβλία, φωτογραφίες ή να συντάξει καταλόγους και συλλογές για λογαριασμό μουσείων, γκαλερί, ιδρυμάτων, ινστιτούτων.

Ακόμη, μπορεί να επιμελείται άρθρα και κείμενα για την αισθητική, τη φιλοσοφία και την ιστορία της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης σε διεθνή εικαστικά περιοδικά, να συντάσσει μονογραφίες καλλιτεχνών, να πραγματοποιεί ομιλίες και να δίνει διαλέξεις σε μουσεία και σε πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

Επάγγελμα: ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Αντικείμενο της εργασίας του είναι η μελέτη διάφορων μορφών τέχνης στον ελλαδικό χώρο κατά τον 19ο αιώνα, η δημιουργία των προϋποθέσεων για την ανάπτυξη της τέχνης και η εξέταση της πορείας των κυριότερων δημιουργών τον 19ο αιώνα.

Άλλωστε, η παραδειγματική σύλληψη και οργάνωση των κυριότερων έργων του 19ου αιώνα στις παραπάνω μορφές τέχνης δεν περιορίζονται στην κατηγορία των αριστουργημάτων της τέχνης, αλλά συνιστούν δημόσιο λόγο, ιστορικές αλληγορίες και νοητικά εργαλεία, εγκυκλοπαιδικές συμπυκνώσεις και υπαρξιακές μεταφορές, εννοιολογικές συλλήψεις και πρωτότυπες καλλιτεχνικές κατασκευές που επιτρέπουν την προβολή της σημασίας στο χρόνο και την αναδιοργάνωση του χώρου της γνώσης, της ευαισθησίας, της κοινωνίας και της ζωής.

Ο ειδικός ελληνικής τέχνης του 19ου αιώνα μπορεί να ασχοληθεί με ερευνητικό έργο ή να αναλάβει την οργάνωση εκθέσεων έργων τέχνης, εικαστικών εκδηλώσεων με πλούσιο αρχειακό υλικό, χειρόγραφα, βιβλία, φωτογραφίες ή να συντάξει καταλόγους και συλλογές για λογαριασμό μουσείων, γκαλερί, ιδρυμάτων, ινστιτούτων.

Ακόμη, είναι δυνατόν να επιμελείται άρθρα και κείμενα για την αισθητική, τη φιλοσοφία και την ιστορία της ελληνικής τέχνης του 19ου αιώνα σε διεθνή εικαστικά περιοδικά, να συντάσσει μονογραφίες καλλιτεχνών, να πραγματοποιεί ομιλίες και να δίνει διαλέξεις σε μουσεία και σε πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Επίσης, οφείλει να μελετά τη βιβλιογραφία, να ενημερώνεται ανάλογα με τον τομέα του ενδιαφέροντός του, να ερευνά και να συλλέγει πληροφοριακό υλικό για την πολύπλευρη εξέταση του θέματός του μέσα από βιβλιοθήκες και αρχεία υπηρεσιών, οργανισμών και μουσείων.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

Επάγγελμα: ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 20Ού ΑΙΩΝΑ

Περιγραφή Επαγγέλματος: Αντικείμενο της εργασίας του είναι η μελέτη διάφορων μορφών τέχνης στον ελλαδικό χώρο κατά τον 20ό αιώνα, η διερεύνηση των προϋποθέσεων για την ανάπτυξη της τέχνης και η εξέταση της πορείας των κυριότερων δημιουργών της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.

Επίσης, εξετάζει τους παράγοντες διαμόρφωσης και εξέλιξης των καλλιτεχνικών μεθόδων, τεχνικών και μοτίβων στα πλαίσια της μοντέρνας τέχνης κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, η οποία έρχεται να αμφισβητήσει το αυστηρά ιεραρχημένο σχήμα των τεχνοτροπιών της ελληνικής τέχνης του 19ου αιώνα.

Μέσα από τη συγκριτική μελέτη και ανάλυση σημαντικών έργων της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της αρχιτεκτονικής επιχειρεί να παρατηρήσει, να καταγράψει και να ερμηνεύσει το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο εκείνης της περιόδου, να προσδιορίσει τις εννοιολογικές δομές της σύλληψης του έργου τέχνης και να περιγράψει τις αισθητικές, κοινωνικές, γνωσιολογικές και πολιτικές διαδικασίες της παραγωγής του. Ο ειδικός ελληνικής τέχνης του 20ου αιώνα μπορεί να ασχοληθεί με ερευνητικό έργο ή να αναλάβει την οργάνωση εκθέσεων έργων τέχνης, εικαστικών εκδηλώσεων με πλούσιο αρχειακό υλικό, χειρόγραφα, βιβλία, φωτογραφίες ή να συντάξει καταλόγους και συλλογές για λογαριασμό μουσείων, γκαλερί, ιδρυμάτων, ινστιτούτων.

Ακόμη, είναι δυνατόν να επιμελείται άρθρα και κείμενα για την αισθητική, τη φιλοσοφία και την ιστορία της ελληνικής τέχνης του 20ου αιώνα σε διεθνή εικαστικά περιοδικά, να συντάσσει μονογραφίες καλλιτεχνών, να πραγματοποιεί ομιλίες και να δίνει διαλέξεις σε μουσεία και σε πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Επίσης, οφείλει να μελετά τη βιβλιογραφία, να ενημερώνεται ανάλογα με τον τομέα του ενδιαφέροντός του, να ερευνά και να συλλέγει πληροφοριακό υλικό για την πολύπλευρη εξέταση του θέματός του μέσα από βιβλιοθήκες και αρχεία υπηρεσιών, οργανισμών και μουσείων.

(Πηγή:Βάση δεδομένων ΟΑΕΔ)

ordering abortion pills to be shipped to house abortion pill abortion pill online purchase

145 - ΙΣΤΟΡΙΑΣ - ΙΟΝΙΟΥ

Σκοπός Σχολής

Προγράμματα Σπουδών

Αγορά Εργασίας